Corrie van der Meer – Fischer,
voorzitter Nederlandse afdeling Ikebana International
Op het herfstveld
buigt zich de miscantuspluim
zoals mijn hart zich naar jou toebuigt.
uit Man-yo-shu,
een gedichtenverzameling
uit de periode 650 – 750
Vandaag, vrijdag 18 augustus 2017, zijn er werkzaamheden aan het spoor. Dus rijdt de trein van Rotterdam naar Olst via Breda, maar zonder bussen, dat dan weer wel. Ongemerkt gaan de gehaaste geluiden van de stad over in de stilte van een treincoupé, overstappen in Breda, even genieten van het gedempte licht in het nieuwe station, de pastorale beelden van Gelderland en Overijssel die voorbij glijden, een hoofdstuk uit Identiteit en locatie in de hedendaagse literatuur (2003), de vertraagde tijd in Olst en de serene rust van een klein idyllisch landgoed met opstallen, de villa Groenendaal uit 1917. Rieten kap, rode baksteen, witte puien, zwart met rode blinden. Binnen een dubbelhoge hal met een witte trap, eetkamer vóór die uitziet op een gazon met de vlaggenmast, tussenkamer met een secretaire en een houtkleurige vleugel, zitkamer achter met een halfronde erker, glasstroken in lood, overal boeken en tijdschriften, ingelijste foto’s en decoraties. Aan de vlaggenmast wapperde eerder deze maand nog de Zwitserse vlag, begint Corrie.
