Lezing en rondleiding bij vijvercentrum Arts & Ants

  Door

Uitnodiging voor leden!

Vijvercentrum Arts & Ants nodigt u van harte uit voor een lezing en rondleiding over de beroemde prachtig getekende Japanse karpers, genaamd koi, 0f meer specifiek de nishikigoi op zondag 22 september 2019 van 14:00 tot 16:00 uur.

In de Japanse cultuur is de koi-karper een zeer gerespecteerde en zeer symbolische vis die nauw verbonden is met de nationale identiteit van het land. De grote vis is een symbool van geluk en voorspoed. Als wij het hebben over de “Japanse koi-karper” bedoelen we de gekleurde kweekvariant van de gewone karper. In het Japans zelf betekent “koi” gewoon “karper” en heet de gekleurde karper nishikigoi. De vissen hebben verschillende kleuren en patronen en zijn ook buiten Japan geliefd in vijvers en grote aquaria. Er zijn ook in Nederland veel mensen die het houden en kweken van nishikigoi als hobby hebben.  

Kom tijdens de lezing en rondleiding meer te weten over de nishikigoi; de nationale vis van Japan. Stefan Koster, zelf internationaal jurylid en Shinkokai member, vertelt boeiend over de herkomst , de manier van kweker en de verschillende variëteiten van de nishikigoi. Van oudsher wordt de nishikigoi in de prefectuur Niigata gekweekt en Stefan is daar zo’n 2-3 maanden per jaar te vinden om prachtige, kwalitatieve nishikigoi te selecteren. De lezing vindt plaats bij vijvercentrum Arts&Ants te Aalsmeer waar u, naast de hoogste kwaliteit Japanse nishikigoi, ook bonsai kunt komen bewonderen.

Datum:    zondag 22 september 
Tijd:         14:00-16:00 uur

Locatie:   Vijvercentrum Arts&Ants
                  Oosteinderweg 213
                  1432 AS Aalsmeer 

Er zijn geen kosten aan verbonden, we verzoeken u wel vriendelijk zich van te voren hier aan te melden. U kunt voor deze lezing en rondleiding een introducé meenemen. 

Op zoek naar Japanse tuinen deel 2

  Door

OP ZOEK NAAR JAPANSE TUINEN

2

TUINEN IN JAPAN

zen is muziek, zen is kunst, zen is beweging
behalve dit is er niets anders om troost in te zoeken
als mijn hart maar zuiver en simpel kan zijn
als dat van een kind
bestaat er geen groter geluk
de bron van het leven is het basale grondvlak
dat aan elke denkactiviteit voorafgaat
de zuivere ervaring als basisconcept
de zuivere ervaring is geen mystieke ervaring
maar een onmiddellijk gebeuren
vanuit de zuivere ervaring ontstaat de hele wereld

 

Nishida Kitaro

Zen no kenkye (1911)
(Een onderzoek naar het goede)

 

Voor dit opstel heb ik uit Droomland – Pelgrimeren op Shikoku (2014) enkele landschappelijke herinneringen aan de herfst van 2008 in Japan geknipt en geplakt.

Kyoto, dinsdag 21 oktober

In m’n nopjes met de verkregen informatie [van de Tourist Office] ga ik via de roltrappen de hoger gelegen verdiepingen van Kyoto Station bekijken. De korte excursie van binnen naar buiten langs beeldengroepen, allerhande kantoren, winkels en terrassen, eindigt in een park op het dak, buiten de gekromde stationsoverkapping van staal en glas … ‘s Middags in hartje centrum, rondom de ommuurde paleizen van de voormalige keizer en z’n hofhouding, liggen de in 1630 aangelegde keizerlijke tuinen (91 ha) met dennenbomen en uitzicht op het Higashiyama gebergte. Hier begint morgen de Jidai matsuri. Onder de naam Keizerlijk park zijn de tuinen in gebruik genomen als openbare ruimte, een oase van rust. Een fietser rijdt het park in over een smal grindpaadje in het midden van het brede wandelpad. Hij zwaait naar een paar tuinlieden, die druk in de weer zijn met onderhoudswerkzaamheden.

Lees meer

Op zoek naar Japanse tuinen deel 1

  Door

 INLEIDING

 Volgens Haruki Murakami is de juiste aanpak voor een schrijver: Observeren, observeren en nog eens observeren, en het oordelen zo lang mogelijk uitstellen.

 

 

Het is met de nodige schroom dat ik hierna iets over Japanse tuinen zal opschrijven, omdat het niet mijn vakgebied is. Samen met Ed Coenen, een bevriend hovenier in opleiding, heb ik me in mijn jonge jaren eenmalig bezondigd aan het ontwerpen van een tuin, gelegen in een nieuwbouwwijk van de stad H. in de provincie O. Deze onderhoudsvriendelijke tuin voor een echtpaar op leeftijd was een eenvoudige compositie van baksteen en betontegels, ingevuld met heide en andere beplanting, de voortuin zonder afscheiding met het trottoir, de achtertuin met aansluitend terras in hetzelfde verhardingspatroon. Het ontwerp koos hiermee ook voor een zekere distantie tot de groene zelfvoldaanheid van de tuinen in de omgeving. Tot onze grote verrassing werd er in 1972 een eerste prijs aan toegekend door de jury van de Groencommissie van de wijk. Tijdens m’n studiejaren in Rotterdam heeft de fascinatie voor ruimtelijk ontwerpen zich niet verder ontwikkeld in de richting van natuurlijke, maar van (steden)bouwkundige ruimten en van interieurs. Daarop waren wel enkele uitzonderingen,  zoals het werk uit de jaren ’70 van de ecofilosoof en landschapsarchitect Louis G. le Roy. Diens motto was: De mens kan niet zonder natuur en de natuur kan prima zonder regels. Le Roys magnum opus is de groene kathedraal in Mildam bij Heerenveen – in welhaast absolute tegenstelling tot die andere groene kathedraal, van de beeldend kunstenaar Marinus Boezem, die in Almere staat. In 2008, kort na mijn pensionering, heb ik in Kyoto en andere plaatsen een aantal Japanse tuinen geobserveerd. Nog weer later heb ik in 2016, op de grens van de ouderdom, een serie HOVO-colleges over tuinarchitectuur in Japan gevolgd in Leiden. Dat is eigenlijk alles.

In 2018 heb ik een volgende zoektocht ondernomen naar de magie van de Japanse tuin (nihon teien), met observaties op locatie, in boeken, het wereldwijde web en interviews met echte professionals. Het verslag van deze zoektocht bestaat uit de volgende opstellen.

Lees meer

Het verhaal van Lisa en Izumi

  Door

“Haar werk was haar passie. Ze heeft haar leven lang keihard gewerkt in de mode-industrie, maar die industrie bestaat uit veel te veel “Black kigyou” – zwarte bedrijven, wat in Japan betekent: bedrijven waarvoor werknemers veel uren moeten maken, ook in de weekenden werken, laag salaris en onbetaald overwerk. Toen ze ziek werd ging ze schrijven, ook een passie van haar sinds haar tienerjaren. Dat pakte ze professioneel op, ze ging naar een schrijfschool. Maar tijd om er een boek van te maken was haar helaas niet gegeven.”

NJV-lid Izumi Furuta vertelt het verhaal van haar vriendin Lisa Inumaki die in 2016 overleed. Izumi heeft, als eerbetoon aan haar vriendin, hier in Nederland een boek gemaakt van Lisa’s verhalen. Het boek heet “Atarashii shiawase”, wat “nieuw geluk” betekent. 

“We leerden elkaar kennen op de middelbare school in Nishinomiya in de prefectuur Hyogo toen we een jaar of veertien waren,” vertelt Izumi die zelf sinds 1999 in Nederland woont. “We waren niet meteen vriendinnen, we vonden elkaar, hoe zal ik het noemen, interessant. We zijn namelijk allebei nogal uitgesproken types dus we gingen vaak met elkaar in discussie. Zij daagde mij uit, en ik haar. Onze discussies konden best wel heftig zijn. Andere vriendinnen zeiden “als Izumi en Lisa samen zijn, gaan wij wel even weg.” We zaten niet bij elkaar in de klas, maar zagen elkaar buiten school. We deelden de interesse voor manga. Lisa schreef graag verhalen, en ik tekende manga. We gingen naar Comic Market, dat zijn bijeenkomsten van amateur mangatekenaars en -schrijvers. We maakten ook samen kostuums. Dat was nog voordat cosplay zo’n populaire subcultuur werd.” Na het eindexamen op de middelbare school gaat Izumi naar de universiteit om farmacie te studeren. Lisa kiest een beroepsopleiding, ze gaat naar de modeacademie om modeontwerpster te worden. In de jaren die volgen hebben de vriendinnen minder contact, al gaan ze wel samen naar een concert van Ryuchi Sakamoto waar ze beiden groot fan van zijn. 

Lees meer